Wielu Polaków pracuje lub pracowało za granicą, często zastanawiając się, jak te okresy zatrudnienia wpłyną na ich przyszłą emeryturę. W tym artykule wyjaśniamy, jakie zasady obowiązują przy łączeniu okresów składkowych z różnych krajów i jak uzyskać najkorzystniejsze świadczenie emerytalne.
1. Podstawowe zasady dotyczące emerytur międzynarodowych
Osoby, które pracowały w różnych krajach, mogą mieć prawo do emerytury z każdego z tych państw, pod warunkiem, że spełniają wymogi określone w przepisach danego kraju. Istnieją jednak międzynarodowe regulacje, które ułatwiają łączenie okresów ubezpieczenia i uzyskanie świadczeń emerytalnych.
Najważniejsze zasady to:
- Sumowanie okresów ubezpieczenia - okresy ubezpieczenia z różnych krajów są sumowane w celu nabycia prawa do emerytury
- Niezależność systemów emerytalnych - każdy kraj wypłaca świadczenie odpowiadające okresom ubezpieczenia w tym kraju
- Zasada proporcjonalności - wysokość emerytury z danego kraju jest proporcjonalna do okresu ubezpieczenia w tym kraju
- Brak podwójnego opodatkowania - emerytury są opodatkowane zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania
2. Przepisy regulujące emerytury międzynarodowe
Zasady dotyczące emerytur międzynarodowych są regulowane przez różne akty prawne, w zależności od kraju, w którym pracowaliśmy:
- Przepisy Unii Europejskiej - Rozporządzenia 883/2004 i 987/2009 regulują koordynację systemów zabezpieczenia społecznego w krajach UE, EOG i Szwajcarii
- Umowy dwustronne - Polska ma podpisane umowy o zabezpieczeniu społecznym z wieloma krajami spoza UE, m.in. z USA, Kanadą, Australią, Ukrainą
- Przepisy krajowe - w przypadku braku umów międzynarodowych zastosowanie mają przepisy krajowe
Ważne: Przepisy unijne dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego obejmują wszystkie kraje UE oraz Islandię, Liechtenstein, Norwegię i Szwajcarię.
3. Emerytury z krajów Unii Europejskiej
Jeśli pracowałeś w Polsce i innych krajach UE, EOG lub Szwajcarii, to przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniane są wszystkie okresy ubezpieczenia. Oznacza to, że:
- Każdy kraj, w którym byłeś ubezpieczony, samodzielnie ustala, czy spełniasz warunki do otrzymania emerytury według jego przepisów
- Jeśli w danym kraju okres ubezpieczenia jest zbyt krótki, aby nabyć prawo do emerytury, zostaną uwzględnione okresy ubezpieczenia z innych krajów
- Każdy kraj oblicza wysokość emerytury proporcjonalnie do okresów ubezpieczenia w tym kraju
- Otrzymasz oddzielne emerytury z każdego kraju, w którym byłeś ubezpieczony (pod warunkiem spełnienia wymogów)
Przykładowo, jeśli pracowałeś 20 lat w Polsce i 15 lat w Niemczech, to:
- W Polsce będziesz miał prawo do emerytury na podstawie 20 lat składkowych
- W Niemczech otrzymasz emeryturę na podstawie 15 lat składkowych
- Obie emerytury będą wypłacane niezależnie od siebie
— Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia SpołecznegoMożliwość sumowania okresów ubezpieczenia z różnych krajów UE to ogromne ułatwienie dla osób pracujących za granicą. Dzięki temu nie tracą oni nabytych uprawnień i mogą otrzymać świadczenia z każdego kraju, w którym pracowali.
4. Emerytury z krajów spoza UE
W przypadku pracy w krajach spoza UE, sytuacja zależy od tego, czy Polska ma podpisaną umowę o zabezpieczeniu społecznym z danym krajem:
4.1. Kraje, z którymi Polska ma umowy o zabezpieczeniu społecznym
Polska podpisała umowy m.in. z:
- USA
- Kanadą
- Australią
- Ukrainą
- Koreą Południową
- Izraelem
- Turcją
- Macedonią Północną
- Serbią
- Czarnogórą
- Bośnią i Hercegowiną
Umowy te zazwyczaj umożliwiają sumowanie okresów ubezpieczenia w celu nabycia prawa do emerytury, jednak szczegółowe zasady mogą się różnić w zależności od umowy.
4.2. Kraje bez umów o zabezpieczeniu społecznym
Jeśli pracowałeś w kraju, z którym Polska nie ma umowy o zabezpieczeniu społecznym, okresy pracy w tym kraju nie będą uwzględniane przy ustalaniu prawa do polskiej emerytury. Możliwość uzyskania emerytury z takiego kraju będzie zależeć wyłącznie od przepisów tego państwa.
Ważne: Aktualna lista krajów, z którymi Polska ma umowy o zabezpieczeniu społecznym, jest dostępna na stronie ZUS.
5. Procedura ubiegania się o emeryturę międzynarodową
Aby uzyskać emerytury z różnych krajów, należy:
- Złożyć wniosek o emeryturę - wystarczy złożyć jeden wniosek w kraju zamieszkania lub w ostatnim kraju zatrudnienia. Wniosek ten zostanie przekazany do instytucji emerytalnych wszystkich krajów, w których osoba była ubezpieczona (w ramach UE/EOG/Szwajcarii)
- Zgromadzić dokumentację - potrzebne będą dokumenty potwierdzające okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w poszczególnych krajach
- Wypełnić formularze międzynarodowe - dla krajów UE są to formularze serii E 200 lub dokumenty przenośne serii P
- Czekać na decyzje - każdy kraj samodzielnie rozpatrzy wniosek i wyda decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania emerytury
W przypadku krajów spoza UE, z którymi Polska ma umowy dwustronne, procedura może się różnić i często wymaga składania oddzielnych wniosków w każdym kraju.
6. Praktyczne aspekty emerytur międzynarodowych
6.1. Dokumentowanie okresów pracy za granicą
Kluczową kwestią przy ubieganiu się o emeryturę międzynarodową jest udokumentowanie okresów pracy za granicą. Przydatne dokumenty to:
- Umowy o pracę
- Świadectwa pracy
- Zaświadczenia o ubezpieczeniu
- Wyciągi z kont ubezpieczeniowych
- Zeznania podatkowe
- Odcinki wypłat
6.2. Transfer emerytur zagranicznych
Emerytury z krajów UE można otrzymywać bez przeszkód na konto bankowe w Polsce. W przypadku krajów spoza UE, zasady transferu emerytury zależą od umowy dwustronnej lub przepisów danego państwa.
6.3. Opodatkowanie emerytur zagranicznych
Emerytury zagraniczne podlegają opodatkowaniu zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zazwyczaj emerytura jest opodatkowana w kraju zamieszkania emeryta, ale istnieją wyjątki.
Ważne: Osoba otrzymująca emerytury z kilku krajów powinna skonsultować się z doradcą podatkowym, aby ustalić zasady opodatkowania w jej konkretnym przypadku.
7. Przykłady wpływu pracy za granicą na wysokość emerytury
Przykład 1: Praca w Polsce i Niemczech
Jan pracował 20 lat w Polsce i 15 lat w Niemczech. W Polsce zgromadził kapitał emerytalny w wysokości 400 000 zł, a w Niemczech odpowiednik 300 000 euro.
- Z Polski otrzyma emeryturę obliczoną na podstawie zgromadzonego kapitału i średniego dalszego trwania życia
- Z Niemiec otrzyma emeryturę obliczoną na podstawie zgromadzonych punktów emerytalnych za 15 lat pracy
- Obie emerytury będą wypłacane niezależnie, zwiększając łączny dochód Jana na emeryturze
Przykład 2: Praca w Polsce i USA
Maria pracowała 10 lat w Polsce i 12 lat w USA. W Polsce nie osiągnęła minimalnego okresu składkowego wymaganego do emerytury (20 lat dla kobiet), ale dzięki umowie o zabezpieczeniu społecznym między Polską a USA, może sumować okresy ubezpieczenia z obu krajów.
- W sumie Maria ma 22 lata okresów składkowych, co pozwala jej spełnić polski warunek minimalnego okresu ubezpieczenia
- Z Polski otrzyma emeryturę proporcjonalną do 10 lat składkowych
- Z USA, jeśli spełni tamtejsze warunki (40 kwartałów ubezpieczenia), otrzyma emeryturę zgodnie z zasadami amerykańskiego systemu
8. Najczęstsze problemy i jak je rozwiązać
8.1. Brak dokumentacji potwierdzającej pracę za granicą
Jeśli brakuje ci dokumentów potwierdzających zatrudnienie za granicą, możesz:
- Skontaktować się z byłym pracodawcą
- Zwrócić się do zagranicznej instytucji ubezpieczeniowej o wyciąg z konta
- Wykorzystać zeznania podatkowe lub inne pośrednie dowody zatrudnienia
- W ostateczności, przedstawić oświadczenia świadków potwierdzające zatrudnienie
8.2. Odmowa uznania okresów pracy za granicą
Jeśli zagraniczna instytucja emerytalna odmawia uznania okresów pracy, możesz:
- Odwołać się od decyzji zgodnie z procedurą obowiązującą w danym kraju
- Zwrócić się o pomoc do polskiego ZUS-u
- Skorzystać z usług SOLVIT - unijnego systemu rozwiązywania problemów na rynku wewnętrznym
- Skonsultować się z wyspecjalizowanym prawnikiem
Podsumowanie
Praca za granicą może znacząco wpłynąć na wysokość przyszłej emerytury. Dzięki przepisom unijnym i umowom dwustronnym, okresy pracy w różnych krajach mogą być sumowane, co pozwala uzyskać prawo do emerytury i otrzymywać świadczenia z każdego kraju, w którym byliśmy ubezpieczeni.
Kluczową kwestią jest odpowiednie udokumentowanie okresów pracy za granicą i znajomość procedur ubiegania się o emerytury międzynarodowe. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się ze specjalistą ds. emerytur międzynarodowych, który pomoże przejść przez cały proces.
Masz pytania dotyczące emerytury międzynarodowej? Nasi eksperci pomogą Ci zrozumieć Twoje prawa i przeprowadzić przez proces uzyskania świadczeń ze wszystkich krajów, w których pracowałeś.
Skontaktuj się z nami